تعریف استهلاک و مقررات و ضوابط اجرایی آن از دیدگاه مالیاتی

تعریف استهلاک و مقررات و ضوابط اجرایی آن از دیدگاه مالیاتی:

ماده 149- آن قسمت از دارایی‌های استهلاک‌پذیر که بر اثر به‌کارگیری یا گذشت زمان یا سایر عوامل و بدون توجه به تغییر قیمتها ارزش آن تقلیل می‌یابد و همچنین هزینه‌های تأسیس، قابل استهلاک بوده و هزینه استهلاک آنها جزء هزینه‌های قابل قبول مالیاتی تلقی می‌شود.

تبصره1- افزایش بهای ناشی از تجدید ارزیابی دارایی های اشخاص حقوقی، با رعایت استانداردهای حسابداری مشمول پرداخت مالیات بر درآمد نیست و هزینه استهلاک ناشی از افزایش تجدید ارزیابی نیز به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی تلقی نمی‌شود.

در زمان فروش یا معاوضه دارایی‌های تجدید ارزیابی شده، مابه‌التفاوت قیمت فروش و ارزش دفتری بدون اعمال تجدید ارزیابی در محاسبه درآمد مشمول مالیات منظور می‌شود.

تبصره 2- در صورتی که بر اثر فروش مال قابل استهلاک یا مسلوب‌المنفعه شدن ماشین آلات، زیانی متوجه موسسه گردد، زیان حاصل معادل ارزش مستهلک نشده دارایی منهای حاصل فروش (در صورت فروش) یکجا قابل احتساب در حساب سود و زیان همان سال است. حکم این تبصره در مورد دارایی‌های تجدید ارزیابی شده نسبت به ارزش دفتری بدون اعمال تجدید ارزیابی جاری است.

 

برخی ازمهمترین  مقررات و ضوابط اجرایی ماده 149 اصلاحی ق.م.م به شرح ذیل بیان می گردد:

ماده2- در مورد دارائی هایی که از طریق معاوضه تحصیل می شوند، ارزش منصفانه آن دارایی و یا دارائی های مشابه آن مأخذ محاسبه استهلاک می باشد. چنانچه ارزش منصفانه دارایی تحصیل یا واگذار شده قابل اندازه گیری یا محاسبه نباشد ارزش دفتری واگذار شده با احتساب سرک دریافتی یا پرداختی مأخذ محاسبه استهلاک قرار می گیرد.

ماده3- مخارج مربوط به تعمیر اساسی دارایی در زمان انجام هزینه به ارزش دفتری دارایی اضافه و در طول باقیمانده عمر مفید دارایی، قابل استهلاک خواهد بود.مخارج مربوط به تعمیر اساسی دارایی های ثابت که پس از پایان عمر مفید دارایی انجام می شود، در سال انجام مخارج، قابل استهلاک است.

تبصره- در مورد صنایعی که به طور دوره های انجام عملیات اورهال (بازرسی های عمده)  ضرورت دارد (اعم از اینکه عملیات اورهال طی عمرمفید یا پس از پایان عمر مفید دارایی صورت پذیرد)، چنانچه طول دوره تکرار اقدامات فوق بیش از یک سال باشد، مخارج انجام شده به طور جداگانه ثبت و طی دوره منتهی به اورهال بعدی مستهلک می گردد.

ماده4- تفاوت های تسعیر بدهی های ارزی مربوط به تحصیل و ساخت دارایی ها، ناشی از کاهش ارزش ریال با رعایت استاندارد های حسابداری از دوره مالی شناسایی آن مستهلک می گردد.

ماده5- چنانچه بهای تمام شده برخی از اجزای یک دارایی ثابت مشهود در مقایسه با کل بهای تمام شده آن دارایی، بااهمیت و عمر مفید آن متفاوت از دارایی مورد نظر بوده و بهای آن جزء حداقل 20 درصد بهای تمام شده دارایی باشد، جزء مذکور بر مبنای حداقل تا نصف عمر مفید و یا حداکثر تا دو برابر نرخ استهلاک دارایی مزبور قابل استهلاک خواهد بود0دراین صورت بهای تمام شده دارایی و اجزای با اهمیت آن باید به صورت جداگانه ثبت گردد.

ماده 6- مبدأ محاسبه استهلاک دارایی ها از ابتدای ماه بعد از بهره برداری می باشد.

تبصره – موسسات می توانند در موارد غیرفعال و یا بلااستفاده ماندن موقت دارایی بیش از شش ماه متوالی در یک دوره مالی، هزینه استهلاک دارایی مزبور در مدت بلااستفاده ماندن را به میزان 30 درصد محاسبه نمایند

در این صورت چنانچه محاسبه استهلاک بر حسب مدت باشد، 70% مدت زمانی که دارایی مورد استفاده قرار نگرفته است، به باقی مانده مدت تعیین شده برای استهلاک دارایی اضافه خواهد شد.حکم این تبصره در مورد ساختمانها و تأسیسات ساختماتی و دارایی های نامشهود با عمر مفید معین جاری نمی باشد

ماده7- هزینه های تأسی، در سال تأسیس به میزان صد درصد قابل استهلاک است.

ماده8- هزینه های قبل از بهره برداری (به استثناء هزینه هایی که طبق استانداردهای حسابداری قابل احتساب در بهای تمام شده دارایی های استهلاک پذیر می باشد) در سال انجام هزینه به حساب هزینه دوره منظور می گردد.

ماده9- روش های خط مستقیم، مانده نزولی و تعداد تولید یا کارکرد، روشهای پذیرفته شده برای محاسبه استهلاک خواهند بود.

ماده 12- چنانچه تمام شده یک دارایی تحصیل یا ایجاد شده کمتر از ده درصد حد نصاب معاملات کوچک موضوع قانون برگزاری مناقصات در آن سال باشد، در سال تحصیل یا ایجاد قابل استهلاک خواهند بود.

ماده 13- دارایی هایی که به صورت دست دوم خریداری می شوند، مطابق عمر مفید و یا نرخ های مندرج در جدول استهلاکات، قابل استهلاک خواهند بود.

ماده 14- در صورتی که بر اثرفروش مال قابل استهلاک یا مسلوب المنفعه شدن ماشین آلات، زیانی متوجه موسسه گردد، زیان حاصل معادل ارزش مستهلک نشده دارایی منهای حاصل فروش (در صورت فروش) یکجا قابل احتساب در حساب سود و زیان همان سال است.

ماده 17- موسسات تولیدی و معدنی دارای پروانه بهره برداری از مراجع ذی ربط مجاز خواهند بود آن بخش از دارایی های ثابت استهلاک پذیر خود را که به منظور کاهش مصرف انرژی، تولید  و یا استفاده از انرژی های نو (تجدید پذیر) رفع یا کاهش آلودگی های زیست محیطی و ارتقاء فناوری (تکنولوژی) خریداری می نمایند، با نصف مدت و یا دو برابر نرخ های مندرج در جدول استهلاک مسنهلک نمایند، مشروط بر اینکه فهرست دارایی های مزبور و نحوه استهلاک آن و تأییدیه مراجع ذی ربط در مورد مصادیق این ماده را تا پایان انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه سال مالی خرید دارایی، به اداره امور مالیاتی مربوط اعلام نمایند.

تبصره- مسئولیت تشخیص مصادیق موضوع این ماده در مورد رفع یا کاهش آلودگی های زیست محیطی، با سازمان حفاظت محیط زیست و در سایر موارد با وزارتخانه و یا موسسه دولتی مستقل ذی ربط صادر کننده پروانه بهره برداری خواهد بود.

ماده18- دارایی هایی که قیمت تمام شده آنها به طور کامل مستهلک می گردد، تا زمانی که در مالکیت موسسه می باشند باید بهای تمام شده و میزان استهلاک انباشته آن دارایی به طور کامل در حسابها و دفاتر موسسه نشان داده شود.

ماده 19- موسسات مجاز می باشند که دارایی های استهلاک پذیر خود را بیش از مدت و یا با نرخی کمتر از نرخ های مقرر در جدول استهلاک محاسبه نمایند، مشروط به اینکه فهرست دارایی های مربوط و نحوه استهلاک آنها را تا پایان انقضای مهلت تسلیم اظهارنامه عملکرد سال تحصیل دارایی به اداره امور مالیاتی ذی ربط اعلام نماید.

تبصره- حکم این ماده برای دوره معافیت یا محاسبه مالیات با نرخ صفر جاری نخواهد بود.

آموزش بستن حساب‎ها در پایان سال مالی و ثبت سند اختتامیه و افتتاحیه

بستن حساب‎ها:
بستن حساب‎ها و ثبت سند اختتامیه و افتتاحیه جز مواردی است که هر حسابداری در طی زمان فعالیت خود با آن سر و کار خواهد داشت. با اینکه صدور سند افتتاحیه و اختتامیه یک بار در هر دوره مالی نیاز است ولی انجام این کار به شکل درست بسیار مهم و حیاتی می‎باشد.

در ادامه با آموزش بستن حساب‎ها در پایان سال مالی و ثبت سند اختتامیه و افتتاحیه در خدمت شما هستیم:

منظور از بستن حساب‎ها در حسابداری چیست؟
“بستن حساب‎ها در حسابداری” به معنی صفر کردن مانده هر حساب می باشد. این کار با بستانکار کردن مانده نهایی حساب­­های دارای مانده بدهکار و یا بدهکار کردن مانده نهایی حساب­های دارای مانده بستانکار طی اسناد حسابداری انجام می شود.

در چه زمانی به بستن حساب­ها نیاز است؟
۱- طی دوره مالی:

به عنوان مثال مانده حساب برخی از مشتریان به دلایلی مانند عدم پرداخت بدهی یا عدم ادامه همکاری با شرکت یا ارائه تخفیف بابت مانده حساب در طی سال مالی بسته می شود یعنی مانده بدهی وی به مطالبات سوخت شده و یا سرفصل متناسب با آن منتقل می شود. به عنوان مثال آقای الف (مشتری شرکت) مبلغ ۱/۰۰۰/۰۰۰ ریال به شرکت بدهکار می­باشد و این مبلغ باید به عنوان تخفیف برای وی در نظر گرفته شده و حساب وی بسته شود. ثبت حسابداری مربوط به این رویداد به شرح زیر است:

تخفیفات فروش ۱/۰۰۰/۰۰۰

حساب­های دریافتنی تجاری / آقای الف ۱/۰۰۰/۰۰۰

۲- پایان دوره مالی:

این مورد که مفصل­ تر و پیچیده ­تر از بستن حساب­ها در طی دوره مالی می­باشد برای مشخص نمودن سود و زیان دوره مالی، صدور سند اختتامیه و هم چنین انتقال مانده حساب­های دائم به دوره مالی بعدی و صدور سند افتتاحیه، انجام می­شود.

بستن حساب­ها در پایان دوره مالی با در نظر گرفتن نوع حساب­های موقت (سود و زیانی)، مخلوط و دائمی (ترازنامه‎ای) انجام می­شود. برای بستن حساب­های پایان سال ابتدا باید مانده همه حساب­های موقت به یک حساب دائم بسته شود و پس از آن مانده همه حساب­های دائمی طی سند اختتامیه، بسته شده و به عنوان سند افتتاحیه به دوره مالی بعدی منتقل شود.

لیست حسابهای موقت و دائم:
نمونه حساب­­های موقت: برخی از حساب­های این گروه که مربوط به درآمد و هزینه­ ها می­باشد شامل فروش، هزینه حقوق و دستمزد، هزینه آب، هزینه تلفن و … است که در پایان دوره مالی مانده آن­ها بسته می­شود و به طور مستقیم به سال بعد منتقل نمی­شود. به این حسابها حسابهای سود و زیانی هم گفته می‎شود.

نمونه حساب­های مخلوط: از جمله این نوع حساب­ها، پیش پرداخت اجاره و پیش دریافت درآمد می­باشد که شامل دو بخش موقت و دائمی می­باشند. در پایان دوره مالی بخشی از آن به عنوان حساب موقت به حساب هزینه منظور می شود و بخش دیگر آن به عنوان حساب دائم به دوره مالی بعدی منتقل می شود.

نمونه حساب­های دائمی: برخی از حساب­های این گروه که شامل دارایی، بدهی و حقوق صاحبان سهام می­باشد شامل موجودی نقد و بانک، حساب­های دریافتنی تجاری، سرمایه و … است که مانده آن­ها آنآدر پایان دوره مالی بسته شده و به طور مستقیم به دوره مالی بعد منتقل می­گردد.به این حسابها حسابهای ترازنامه‎ای هم گفته می‎شود.

روش بستن حساب­های موقت در پایان سال:

بستن حسابهای موقت با استفاده از یک حساب موقت واسط به نام “حساب خلاصه سود و زیان” انجام می‎شود. پیش از آموزش روش بستن حسابهای موقت حساب خلاصه سود و زیان را توضیح می‎دهیم:

حساب خلاصه سود و زیان چیست؟
حساب خلاصه سود و زیان حساب موقتی است که مانده سایر حساب‎های موقت به آن بسته می‎شود و مانده نهایی آن نشان دهنده سود یا زیان شرکت در طی یک دوره مالی است:

مانده بدهکار حساب خلاصه سود و زیان نشان دهنده بیشتر بودن هزینه‎های یک دوره مالی نسبت به درآمدها بوده و نشان دهنده زیان می‎باشد.

مانده بستانکار حساب خلاصه سود و زیان نشان دهنده بیشتر بودن درآمدهای یک دوره مالی نسبت به هزینه‎ها بوده و نشان دهنده سود می‎باشد.

ماهیت حساب خلاصه سود و زیان:
حساب خلاصه سود و زیان دارای ماهیت دو گانه است یعنی هم میتواند دارای مانده بدهکار باشد و هم مانده بستانکار. بر اساس بند فوق مانده این حساب در صورت وجود زیان بدهکار و در صورت وجود سود بستانکار می‎باشد.

ماهیت حسابها به صورت کامل در اینجا توضیح داده شده است

مراحل عملیاتی بستن حسابهای موقت:
مرحله اول – بستن حساب فروش یا درآمد:

مانده حساب فروش یا درآمد بدهکار و به همان مبلغ خلاصه سود و زیان بستانکار می­شود:

درآمد/فروش ****

خلاصه سود و زیان ****

مرحله دوم – بستن حساب­ هزینه:

معادل جمع کل هزینه ها، خلاصه سود و زیان بدهکار و هزینه ها بستانکار می­شود:

خلاصه سود و زیان ****

هزینه حقوق و دستمزد ****

هزینه اجاره ****

هزینه تعمیر و نگهداری ****

نکته ۱: در برخی کتاب­ها و سایت­ها عنوان شده که حساب خلاصه سود و زیان مستقیما به حساب سرمایه بسته می­شود. در این خصوص در نظر داشته باشید خلاصه سود و زیان به حساب “سود(زیان) انباشته بسته می­شود و دلیل آن هم امکان گزارش گیری دقیق میزان سود یا زیان هر سال و هم چنین نیاز به ثبت صورتجلسه مجمع شرکت یا واحد اقتصادی در اداره ثبت شرکت ها در خصوص تغییر در سرمایه می­باشد و بدون انجام مراحل قانونی نمی­توان گردشی در حساب سرمایه ثبت نمود.

ثبت بستن حساب خلاصه سود و زیان با فرض مانده بستانکار(سود):

این حالت با بدهکار کردن حساب خلاصه سود و زیان و بستانکار کردن حساب ” سود(زیان) انباشته ” انجام می­شود:

خلاصه سود و زیان ****

سود (زیان) انباشته ****

ثبت بستن حساب خلاصه سود و زیان با فرض مانده بدهکار(زیان):

این حالت با بدهکار کردن حساب ” سود(زیان) انباشته ” و بستانکار کردن حساب خلاصه سود و زیان انجام می­شود:

سود (زیان) انباشته ****

خلاصه سود و زیان ****

مرحله چهارم – بستن حساب­های دائمی در پایان سال:

پیش از بستن حساب های دائمی (صدور سند اختتامیه) ابتدا باید ذخیره مالیات، اندوخته قانونی و سایر موارد نیز شناسایی و ثبت گردد. روش انجام هر یک از موارد به این شرح می باشد:

روش محاسبه میزان مالیات:

بر اساس قانون مالیاتهای مستقیم، نرخ مالیات عملکرد معادل ۲۵% سود خالص می باشد. قبل از محاسبه ذخیره مالیات عملکرد باید با در نظر گرفتن قانون مالیات های مستقیم مواردی از قبیل درآمدهای معاف از مالیات و همچنین هزینه های مربوط به درآمدهای معاف از مبلغ سود کنار گذاشته شود و همچنین سایر موارد نیز رعایت گردد.

با فرض اینکه اینکه میزان سود سال مربوطه معادل ۳۰۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال می باشد و این شرکت زیان انباشته ندارد مالیات متعلقه به شرح زیر محاسبه و ثبت حسابداری آن انجام می شود:

۳۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ × ۲۵% = ۷۵٫۰۰۰٫۰۰۰

سود (زیان) انباشته ۷۵/۰۰۰/۰۰۰

ذخیره مالیات عملکرد ۷۵/۰۰۰/۰۰۰

نکته: میزان ذخیره در نظر گرفته شده به صورت علی الحساب می باشد و مبلغ دقیق آن پس از رسیدگی به اسناد و مدارک توسط سازمان امور مالیاتی مشخص می شود.

روش محاسبه اندوخته قانونی:

اندوخته قانونی بخشی از سود خالص هر سال می باشد که طبق ماده ۱۴۰ اصلاحیه قانون تجارت باید به عنوان ذخیره قانونی در نظر گرفته شود. طبق قانون تجارت باید هر ساله معادل ۵%سود شرکت جهت اندوخته قانونی ذخیره شود تا میزان آن به ۱۰%سرمایه برسد. پس از اینکه مقدار اندوخته قانونی با ۱۰% سرمایه شرکت برابر شد الزامی به ذخیره مقدار بیشتر وجود ندارد و اختیاری می باشد. بر اساس ماده ۲۳۷ قانون تجارت سود خالص شرکت در هر سال مالی عبارتست از درآمد حاصل در همان سال مالی منهای کلیه هزینه ها واستهلاکات و ذخیره ها

نکته: طبق ماده ۲۳۸ اصلاحیه قانون تجارت، مبنای محاسبه اندوخته قانونی ، سود خالص پس از وضع زیان های وارده در سالهای قبل و مالیات می باشد. بنابراین ، در شرایطی که شرکت زیان انباشته (سنواتی ) دارد ، فقط رقم سود خالص سال جاری نباید مبنای محاسبه اندوخته قانونی قرار گیرد بلکه لازم است ابتدا جمع زیان سنواتی از رقم سود خالص سال جاری کسر شده و پس از آن مالیات عملکرد محاسبه و در نهایت اندوخته قانونی حساب می‎شود.

روش محاسبه سایر اندوخته ها از قبیل اندوخته احتیاطی:
در نظر گرفتن سایر اندوخته ها مانند اندوخته عمومی و احتیاطی اختیاری و در صورت تصمیم هیات مدیره انجام می گیرد. این اندوخته ها نیز از سود خالص و مطابق مصوبه هیات مدیره در نظر گرفته می شوند.

مثال برای محاسبه و ثبت ذخیره مالیات عملکرد، اندوخته قانونی و اندوخته احتیاطی:
با در نظر گرفتن سود ۳۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ ریالی سال جاری و زیان انباشته ۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ ریالی و میزان اندوخته قانونی معادل ۵% سود خالص و اندوخته احتیاطی معادل ۱۰% سود خالص برای محاسبه اندوخته باید محاسبات زیر انجام و پس از آن ثبت حسابداری مطابق نمونه ثبت شود:

مرحله اول – محاسبه مالیات عملکرد:
در این حالت ابتدا زیان انباشته را از سود سال جاری کسر می‎کنیم. عدد حاصل مشمول ۲۵% مالیات است:

۳۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ – ۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ = ۲۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰

۲۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ × ۲۵% = ۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰

مرحله دوم – محاسبه اندوخته ها:
در این مرحله از سود سال جاری، زیان انباشته و مالیات کسر می‎شود تا مبنای محاسبه اندوخته به دست آید:

۳۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ – ۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ – ۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰ = ۱۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰

پس از به دست آوردن رقم فوق اندوخته قانونی و احتیاطی محاسبه می‎شود:

۱۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰ × ۵% = ۷٫۵۰۰٫۰۰۰

۱۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰ × ۱۰% = ۱۵٫۰۰۰٫۰۰۰

با توجه به موارد فوق ثبت زیر صادر می‎شود:

سود (زیان) سال جاری ۳۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰

سود (زیان) انباشته ۳۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰

بابت انتقال سود سال جاری به سود انباشته

سود (زیان) انباشته ۷۲٫۵۰۰٫۰۰۰

ذخیره مالیات ۵۰٫۰۰۰٫۰۰۰

اندوخته قانونی ۷٫۵۰۰٫۰۰۰

اندوخته احتیاطی ۱۵٫۰۰۰٫۰۰۰

مانده این حساب‌ها به همراه سایر حساب های دائمی به صورت مستقیم به دوره مالی بعد منتقل می‌شود. برای این کار از حساب “تراز اختتامیه” استفاده می‌کنیم. بدین صورت که تمام حساب‌های دائم که دارای مانده بستانکار هستند را بدهکار کرده و حساب تراز اختتامیه را بستانکار می‌کنیم. سپس تراز اختتامیه را معادل مانده حساب­های با مانده بدهکار، بدهکار می کنیم و همه حساب­های دارای مانده بدهکار را بستانکار می‌کنیم.

سند نمونه بستن حساب‎ها:
سرمایه *****

اندوخته قانونی *****

اندوخته احتیاطی *****

سود (زیان) انباشته *****

حساب­های پرداختنی تجاری *****

سایر حساب­های پرداختنی *****

ذخیره مالیات *****

ذخیره استهلاک *****

تراز اختتامیه *****

تراز اختتامیه *****

موجودی نقد و بانک *****

حساب­های دریافتنی تجاری *****

سایر حساب­های دریافتنی *****

دارایی­های ثابت *****

ثبت سند افتتاحیه در سال مالی جدید:
انجام این کار دقیقا بر عکس بستن حساب­های دائمی در پایان سال می­باشد با این تفاوت که باید به جای حساب “تراز اختتامیه” از حساب “تراز افتتاحیه” استفاده نمود:

موجودی نقد و بانک *****

حساب­های دریافتنی تجاری *****

سایر حساب­های دریافتنی *****

دارایی­های ثابت *****

حساب افتتاحیه *****

حساب افتتاحیه *****

سرمایه *****

اندوخته قانونی *****

اندوخته احتیاطی *****

سود (زیان) انباشته *****

حساب­های پرداختنی تجاری *****

سایر حساب­های پرداختنی *****

ذخیره مالیات *****

ذخیره استهلاک *****
نکته:
حساب­ “تراز اختتامیه” در پایان دوره مالی و حساب “تراز افتتاحیه” در ابتدای دوره مالی ایجاد و با توجه به گردش برابر حساب­های بدهکار و بستانکار در سند اختتامیه و افتتاحیه، در همان زمان هم بسته می­شوند. البته اجباری برای استفاده از این سرفصل­ها وجود ندارد و می توان در زمان بستن حساب­های پایان دوره مالی­، همه حساب­های بستانکار را بدهکار نمود و در آرتیکل مقابل همه حساب­های بدهکار را بستانکار نمود.­

کاربرد نرم افزارهای حسابداری و انواع آن

کاربرد نرم افزارهای حسابداری و انواع آن

نرم افزارهای حسابداری آن دسته از برنامه‌های کاربردی کامپیوتری هستند که باید به صورت اتوماتیک، امور مالی سازمان‌‎ها را مدیریت کنند. این نرم افزارها به حسابداران و سایر مدیران مالی کمک می‎کنند که کارهای حسابداری خودشان را مدیریت و بهینه‌‎سازی کنند. هنگامی که می‌‎خواهید یک نرم افزار حسابداری تهیه کنید؛ باید با توجه به نیاز خود یک برنامه‌ی مناسب را تهیه کنید. برای مثال برخی شرکت‌ها در حوزه بازرگانی فعالیت می‌کنند؛ بنابراین باید نرم‌افزاری را تهیه کنند که دقیقاً متناسب به نیاز یک شرکت بازرگانی و ابعاد کاری آن‎ها باشد.

نرم افزار حسابداری بازرگانی

نرم افزار حسابداری بازرگانی، فرآیند حسابداری بازرگانی همچون انبارداری را تسهیل می‌بخشد، به موجودی و خواب هر کالا سر و سامان می‌بخشد، همچنین در ارائه گزارشات مدیریتی با دقت و صحت بالا عمل می‌کند.

نرم افزار حسابداری تولیدی

حسابداران شرکت‌های تولیدی به علت زمان سنجی و در اختیار داشتن فرمول‌های بسیار تولیدی باید با نرم‌افزاری کار کنند که با سرعت و دقت امکانات مورد نیاز را به آن‌ها ارائه کند. نرم افزارهای حسابداری تولیدی با امکانات مناسب در این بخش به شرکت های مختلف کمک می کند.

نرم افزار حسابداری پیمانکاری

شرکت‌های پیمانکاری به لحاظ ارتباطاتی که در هر پروژه با تعدادی کارفرما دارند باید بتوانند حساب‌ها را به تفکیک پرداخت کنند و از صفر تا صد قراردادها را به درستی مدیریت کنند.  بنابراین داشتن یک نرم افزار حسابداری پیمانکاری دقیق که در محاسبه بهای تمام شده هر پروژه، سود و زیان و هر آنچه که به تکمیل فرآیند پیمانکاری کمک می‌کند، ضرورت دارد.

نرم افزار حسابداری خدماتی

شرکت‌های خدماتی عموماً در قبال خدمتی که به مشتریان ارائه می‌کنند؛ حق الزحمه دریافت می‌کنند. در حقیقت این شرکت‌ها، بدون ماده اولیه و با هزینه کردن خرید و وسایل مورد نیاز، خدمت ارائه کرده و کسب درآمد و سود می‌کنند.

فعالیت‌های حسابداری در شرکت‌های خدماتی، اموری همچون فعالیت در خصوص خرید دارایی، ایجاد بدهی و یا افزایش سرمایه است و تهیه یک نرم افزار حسابداری خدماتی جامع و دقیق برای مدیریت حساب‌ها اهمیت زیادی دارد.

نرم افزار حسابداری فروشگاهی

 یک نرم‌افزار حسابداری فروشگاهی دقیق در مدیریت و ساماندهی حساب‌ها به فروشگاه‌داران کمک می‌کند. با استفاده از یک نرم‌افزار حسابداری فروشگاهی، شما می‌توانید عملیات‌های خرید و فروش و دریافت و پراخت، کنترل موجودی کالا و ارتباط با توزیع‌کنندگان را به راحتی مدیریت کنید.

نرم افزار حسابداری آنلاین

نرم افزار حسابداری آنلاین یا همان ابری امروزه در دنیای تکنولوژی و دورکاری، کاربرد بسیاری دارد. این نرم افزار  به کاربران اجازه می‌دهد در هر نقطه‌ای از دنیا که به اطلاعات مورد نیازشان دسترسی داشته و حسابداری شرکتشان را انجام دهند.

نرم افزار حسابداری شخصی

نرم افزار حسابداری شخصی به صورت اپلیکیشن‌هایی است که می‌توان در آن به سادگی دخل و خرج روزمره‎تان را وارد کرده و حساب‌وکتابتان را مدیریت کنید این اپلیکیشن‌ها به راحتی به حساب‌های بانکی شخصیتان متصل می‌شود و شما می‌توانید گزارش خلاصه‌ای از مجموعه حساب‌های خرج‌شده شخصیتان تهیه کنید.

حسابدار کیست؟

حسابدار کیست؟

حسابدار به شخصی می‌گویند که عملیات مالی را در هر کسب‌وکاری انجام می‌دهد. حسابداری در رگ و خون هر صاحب موفق کسب‌وکاری است. همه ما در ذهنمان افرادی مسن را می‌شناسیم که از حجله‌های بازار به ثروت‌های کلانی دست یافته‌اند و در یک کلام گفته‌ایم که وی شخصی باهوش حسابداری بالاست! در ایران قدیم به حسابدار “میرزا” می‌گفتند، بعدها به آن دفتردار گفتند و در نسل‌های بعدی واژه حسابدار به صاحب این جایگاه افزوده شد. ضمن اینکه ابزار حسابداری امروزه به جای چرتکه به ابزارهای الکترونیکی و نرم‌افزارهای مالی ارتقا یافته است.امروزه به هر فارغ‌التحصیل حسابداری، حسابدار می‌گویند. اما واقعیت امر این است که یک حسابدار همانند هر فرد متخصص دیگری در سایر رشته‌ها، علاوه بر گذراندن دوره‌های آموزشی تخصصی و باکیفیت باید در بازار کار نیز تجربه کسب کند.

ویژگی‌های یک حسابدار

کسی که می‌خواهد یک حسابدار شود باید به این نکته توجه داشته باشد که علاقه داشتن به ریاضیات یکی از شروط لازم برای این کار است. البته تنها علاقه به ریاضیات نیست که از شروط لازم برای حسابدار شدن است بلکه یک حسابدار باید به اصول نگارشی هم مسلط باشد. علاوه بر این‌ها باید این نکته را نیز به شما بگوییم که حسابدارها معمولاً در سر کار، ساعت‌های زیادی را بر روی یک صندلی و پشت میز می‌گذرانند و کسی که می‌خواهد حسابدار شود باید تحمل این کار را هم داشته باشد. حسابداری شغلی است که می‌تواند برای شما درگیری‌های ذهنی زیادی به وجود آورد. معمولاً کسانی که حسابدار یک شرکت هستند، حتی در تعطیلات نیز نمی‌توانند بی‌خیال امور مالی و حسابداری شرکت خود شوند.